Technics SL-P1200.

Eind jaren 80, begin jaren 90 keek ik elke keer weer mijn ogen uit als ik er 1 tegen kwam in een studio of bij een feest. Ik was een jaar of 16, 17, 18 en wist zeker nooit zo'n speler te kunnen betalen. Af en toe mocht er eens met 1 spelen, een paar minuten. Jeuj! Anderhalf jaar geleden kocht Freek er 1 voor in de huiskamer. Elke keer als ik daar ben kan ik het niet laten er weer even mee te spelen. Maar dat is voorbij. Waarom? Ik heb ze nu zelf. "Ze" ja, het zijn er 2. Nog in prima staat aan de buitenkant, de binnenkant ga ik vast nog wel een keer bekijken. Technisch spelen ze nog prima. Orginele cd's dan, gebrande schijnen ze niet te lusten. Volgens Robert is er 1 wat lastig soms, maar ik heb nog niks gemerkt. Ze klinken in ieder geval erg mooi, beter dan de Sony CDP-D11.

Ze komen trouwens bij Veronica vandaan, hebben daarna bij de DZO (ziekenomroep in driebergen) gestaan.

Nou Robert, bedankt en we regelen het wel binnenkort (als de post een beetje opschiet). Ik ben voorlopig zo blij als een kind :)